جام جم آنلاین: 25 میلیون نفر تنها در ایالات متحده از رماتیسم مفصلی یا آرتریت استخوانی‌رنج می‌برند که از مشخصه‌های آن درد ضعیف در مفاصل است.اکنون محققان بیمارستان BWH از اختراع ژل قابل تزریقی خبر داده‌اند که می‌تواند امیدبخش درمان چنین بیماری‌هایی در آینده باشد.
محققان معتقدند این دارو همچنین می‌تواند برای کاربردهای پزشکی متعددی مانند درمان موضعی سرطان، بیماری‌های چشمی و بیماری‌های قلبی ـ عروقی سودمند باشد.جفری کارپ، رهبر تیم محققان که در نشست سالانه SFB برنده جایزه محقق جوان این کنفرانس شده، یافته‌هایش را در این نشست ارائه کرد.
التهاب مفاصل نمونه خوبی از بیماری‌هایی است که به قسمت خاصی از بدن حمله می‌کنند. روش‌های درمانی مرسوم برای این بیماری، استفاده از داروهایی است که از راه دهان بلعیده می‌شدند. این روش‌ها نه‌تنها هفته‌ها طول می‌کشد تا اثر خود را نشان دهد بلکه ممکن است عوارض جانبی هم داشته باشد. دلیلش هم این است که دارو در بدن پراکنده شده و فقط مفصل آسیب‌دیده را در بر نمی‌گیرد.
علاوه بر این، دارو باید از غلظت بالایی برخوردار باشد تا به حد کافی به محل مورد نظر برسد و بر مفصل تاثیرگذار باشد. خود این موضوع ممکن است باعث افزایش سم در بدن شود.مثال‌های زیادی از این قبیل وجود دارد که لازم است دارو به محل خاصی از بدن تحویل داده شود، اما انجام این کار بدون مواجه شدن با موانعی بسیار چالش‌برانگیز است. مثلا می‌توان دارو را به محل مورد نظر تزریق کرد، اما اثر آن زیاد ماندگار نبوده و از چند دقیقه تا چند ساعت است؛ چراکه داروی تزریق شده توسط دستگاه لنفاوی بسیار کارآمد بدن زدوده می‌شود.
هدف نهایی برای تحویل دارو به محل لازم، یک سیستم مستقل است که میزان داروی آزاد شده در واکنش به یک تحریک بیولوژیک را سنجیده و تضمین می‌کند دارو فقط در زمان لازم پخش می‌شود و غلظت مناسب را با درمان دارد.
برای مواجهه با مشکل در قدم اول، محققان معیارهای کلیدی نظارت بر درمان موفقیت‌آمیز التهاب مفاصل را مشخص کردند. بعلاوه برای امکان تحویل دارو به محل آسیب‌دیده به محض شروع درد، محققان سرانجام به این نتیجه رسیدند که یک ژل قابل تزریق می‌تواند نوید‌بخش موفقیت در این کار باشد.
آنها پس از آزمایش‌های مختلف یک ژل رنگی به عنوان جایگزین دارو تولید کرده و آن را در معرض آنزیم‌های مربوط به التهاب مفاصل قرار دادند. در چنین شرایطی داروی پخش شده فعالیت این آنزیم ها را متوقف کرد.گرچه این ژل تاکنون روی نمونه انسانی آزمایش نشده، اما نتایج نشان می‌دهد که این دارو در واکنش به ماده زلالی که از مفاصل انسان هنگام التهاب ترشح می‌شود هم آزاد می‌شوند.از دیگر مزایای این ژل ماندگاری حداقل 2 ماهه آن پس از تزریق به مفصل سالم است.
همچنین این ژل در برابر فرسودگی و استهلاک مقاومت خوبی داشته و این موضوع در مفاصل با تحرک بیشتر مزیت دیگری محسوب می‌شود.هم‌اکنون آزمایش‌های دیگر روی موش‌ها در حال انجام است تا به مراحل نهایی تولید این ژل و تست بیشتر در نمونه‌های انسانی نزدیک شویم. محققان بر این باورند که در آینده‌ای نه چندان دور می‌توان شاهد این بود که برای درمان متمرکز بسیاری از بیماری‌ها که در نتیجه فساد آنزیمی بافت‌ها به وجود می‌آیند، می‌توان از این روش استفاده شود.